De eenzaamheid

De notie van eenzaamheid raakt; Stef Bos verwoordde het prachtig in zijn lied De Eenzaamheid.

De grootheid ervan grijpt je naar de keel, voelt als een loodzwaar blok beton, dat je niet van zijn plek krijgt, wat je ook probeert.

Maar, wat als we nou eens een pikhouweel of een betonhamer ter hand nemen? Wat als we dat blok nou eens niet meteen in zijn geheel willen verplaatsen, maar het met onze spierkracht, onze daadkracht en souplesse en onze creativiteit te lijf gaan? Wat als we dat onversleepbare kreng nou eens in 1000 stukjes hakken en zo de massa ervan doorbreken, licht en ruimte maken.

Klein geluksmomentjes maken waarin de eenzaamheid even niet voelbaar is, even vergeten. Dat is een mooi begin!

Wij pakken de hamer op!

Het lied van Stef Bos:  https://youtu.be/S1GbEqYpkso

“De eenzaamheid…

…Zij kent de schaduwkant
Van wie de bloemen krijgt
Zij kent de binnenkant
Zij kent de kwetsbaarheid

Zij is het lege huis
Waar de wind door waait
Zij is de laatste man
Die op de barricade staat

De eenzaamheid
Ze gaat onzichtbaar door de wereld
Ze raakt je aan van tijd tot tijd
De eenzaamheid”