Willen we wel naar Hoornaar?, vraag ik me af, als ik de naam van de plaats waar we gaan zingen intyp in Wikipedia. Een vervaarlijk uitziende steekwesp kijkt me aan vanaf het scherm.
Maar we gaan en rijdend door de schitterende Alblasserwaard, zijn er gelukkig geen hoornaars te bekennen. We rijden door plaatsjes met tot de verbeelding sprekende namen als Goudriaan, Ottoland en Schelluinen, langs het schoons van de rivieren de Merwede en de Lek, voorbij schattige, oude huisjes, door groene landerijen en we wanen ons even in de tijd van de oprichting van de Burgemeester De Boer Stichting in 1952.
Nog een weekje en dan bestaat De Lange Wei (de nieuwe naam sinds 2003) 65 jaar. Wat een leeftijd! Als het in 2014 gebouwde complex van De Zes Molens voor ons oprijst, dan zijn we weer terug in het nu. Het is er licht en modern sfeervol en ze zijn er klaar voor, voor het feest. ’s Morgens mogen we de bewoners in Hoornaar toezingen en ’s middags rijden we over kronkelende weggetjes naar Hardinxveld-Giessendam, waar we het voor groot publiek nog eens dunnetjes over mogen doen.
‘De mensen zijn hier niet zo heel uitbundig’, waarschuwt een medewerker ons. ‘Maar als ze blijven zitten en niet weg willen lopen, dan heb je het goed gedaan!’
We zetten ons ouderwetse bakkie koffie en we zingen met ondersteuning van een voltallig koor Alblasserwaardse stemmen onze liedjes. En we scoren twee maal een uitbundige 
polonaise.
‘Ja, toen jullie koffie gingen zetten, dacht ik even ‘Wat moet dat nou worden…’, maar toen jullie gingen zingen! Ik kan wel zeggen dat dat wel van een zeer goeie kwaliteit was. En ik kan het weten, want ik heb altijd trombone gespeeld in een orkest. Hebben jullie ook een folder of een kaartje. Je weet maar nooit!’
Met folder en prachtige rode roos (cadeautje van De Lange Wei) in het netje van zijn rollator, schuifelt meneer de zaal uit.
‘Ik hoop tot ziens, dames!
Wat een warmte, gezelligheid en hartelijkheid. En ze bleven zitten, allemaal!
Op naar de volgende 65 jaar. Of wij dan komen zingen is wel wat twijfelachtig…
(Meer foto’s later)
Zingen van hart tot hart 