Het leven van een Zingend Koffiemeisje kenmerkt zich op het eerste gezicht vooral door veel roze met witte balletjes, muziek, plezier en vertier. Daarnaast, echter, is het ook een leven van contrasten en uitdagingen. We reizen ongeremd door de tijd, van de éénentwintigste eeuw pardoes terug naar de vijftiger jaren; van voorgekookte coffeepads, naar handmatig opschenken; van vacuüm getrokken snelfiltermaling naar de knarsende koffiemolen en het aroma van verse koffiebonen.
Als wij gaan optreden begint het proces van de metamorfose meestal ’s morgens vroeg, met het inzetten van de krullers en het strijken van onze schortjes. Zo ook afgelopen zaterdag, toen we met zwierige krullen en bloemen in het haar naar Nieuw Overbos in Heemstede togen, klaar voor onderdompeling in het verleden.
De uitdaging volgde toen we ter plaatse kwamen en even dachten dat we in Benidorm beland waren; wat een prachtig, zonnig en ultramodern complex! Geen spoor van vroeger tijden! 
Nieuw Overbos bestaat uit drie vleugels met luxe seniorenappartementen. Stichting Sint Jacob realiseerde in een deel van het gebouw een zestal kleinschalig wonen groepswoningen voor dementerenden.
Op de open vide, die boven de entreehal zweeft, bouwden we ons podium op en brachten vrijwilligers de bewoners één voor één binnen. In een supermoderne setting maalden we koffie met ze, in het licht van de grote raampartijen roken ze glunderend aan de gemalen koffie en voor een met levend mos bedekte achterwand zongen we de liedjes van ooit, die ze deden meezingen en zwaaien.
Het maakt niet uit waar, het verleden zit er ín en komt eruit als wij het mogen aanraken.
Zingen van hart tot hart 