De Koffiemolen

Eén van de belangrijkste stukken gereedschap van een Zingend Koffiemeisje uit de jaren 50 is natuurlijk de koffiemolen. Wij hebben vier antieke exemplaren, die ons publiek direct herkent en die, zij het enigszins piepend, nog steeds hun werk doen.

Als je als ‘koffiemeisje’ dan een weekje vakantie doorbrengt op het prachtige eiland Terschelling en langs een molen fietst waar met grote letters Koffiemolen op staat, dan is je nieuwsgierigheid vanzelfsprekend gewekt.

En als je dan de molen inloopt en wordt getrakteerd op de meest bonte verzameling koffiemolens die je ooit hebt gezien, dan is het dat je je roze schortje niet bij je hebt, anders zou je toch haast in een liedje uitbarsten…

Zijn ze niet fantastisch?!

 

We hebben een ‘nieuwe’ koffiemolen

carrie-koffiemolenWe wonen alle drie in hetzelfde dorp en we kennen elkaar al meer dan 20 jaar.
Koffiemeisje 1 deelde jarenlang het ‘oudersbankje’ naast het hockeyveld met haar. Koffiemeisje 2 proefpufte naast haar de baby in haar buik tot geboorte-klaar. We kwamen elkaar geregeld tegen, een zwaai in de auto, een snel praatje bij de bloemist, een bemoedigende hand in de wachtkamer bij de dokter. En vaak was er de uitspraak: ‘We moeten eens een bakkie doen!’. Nooit kwam het ervan, tot twee weken geleden.

Na weer zo’n korte ontmoeting vorig jaar, linkten we op een sociaal medium. Zij ontdekte de driehoek-connectie tussen haarzelf en de twee koffiemeisjes en vanaf dat moment volgde ze onze berichtjes.

Toen ze, vanwege haar werk, de hand kon leggen op een prachtige, antieke, goedwerkende koffiemolen, wist ze meteen aan wie ze die zou schenken: aan de Zingende Koffiemeisjes.

Koffiemeisje 2 kreeg de koffiemolen officieel overhandigd en we deden dat bakkie, eindelijk! Het was een bakkie thee, dat dan weer wel, maar het was een genoegen.

Carry, ontzettend bedankt. Donderdag wordt ‘ie gedoopt in Den Haag!

 

  • Carry is eigenaar van Woningontruiming CVS een organisatie die woningen zorgvuldig ontdoet van alle inboedel, huisraad en vloerbedekking. Wat hiervan nog bruikbaar is, krijgt een herbestemming bij goede doelen en maatschappelijke instellingen waarmee zij samenwerken.

U vraagt, wij draaien (aan veel meer dan alleen de koffiemolen)!

Hanenpoten1

Als wij onze schortjes aan hebben, dan worden we regelmatig tot ‘de helpenden’ gerekend in de zorginstellingen waar we optreden. Niet eens altijd als koffieschenkers, maar we zijn, in roze, universeel inzetbaar.

Een scene van afgelopen woensdag in Woonzorgcentrum Abtswoude in Delft:

Terwijl wij onze spullen aan het klaarzetten zijn, wordt Ilonka aangeroepen.

‘Mevrouw! Mevrouw! Mag ik u iets vragen?’

‘Maar natuurlijk mag u dat.’

‘Wij proberen een boodschappenlijstje te maken, maar mijn pen doet het niet meer. Kunt u een pen voor mij halen?’

Ilonka zet haar kar met boxen en statieven aan de kant, loopt terug naar de receptie en scoort een pen.

‘Hier is een pen hoor, mevrouw. Hij is van de receptie en ze willen hem wel graag terug’.

Ze wil zich omdraaien om haar kar met spullen weer op gang te brengen, maar wordt subiet teruggefloten.

‘Ja, dank u, maar mag ik u nog iets vragen? Zij kan niet schrijven en ik kan niet zien, kunt u even voorlezen wat er op ons lijstje staat?’

En Ilonka lacht, ontcijfert de hanenpoten, leest voor en maakt twee mensen opgelucht en blij.
En toen hadden we nog niet eens gezongen!