koffiezetten

Op de ouderwetse manier koffie zetten is handwerk. De Zingende Koffiemeisjes zetten na anderhalf jaar oefenen inmiddels regelmatig een puik bakkie; dinsdag was ons dagcijfer maar liefst een 9,5. Maar wat valt er nog veel te leren over koffie. Ons publiek, de mensen die het vroeger zo deden, maakt ons beetje bij beetje wijzer.

Gisteren, in De Zevenster in Zevenhuizen, regende het verhalen. Een mevrouw vertelde dat haar moeder vroeger een berg gemalen koffie in een grote soeppan gooide, met wat water en een schep of tien suiker. Dat werd gekookt en door een kaasdoek gezeefd. Het supersterke extract dat daaruit ontstond was genoeg voor een week koffie voor het hele gezin en werd in kleine beetjes opgewarmd en geserveerd met gekookte melk (met of zonder vel…). Benieuwd of ze nog wat met de drab deed. Ik las dat je daar naaktslakken mee kan bestrijden, oesterzwammen kweken en planten bemesten.

Een meneer vertelde dat ze in de oorlog surrogaatkoffie dronken, peekoffie genaamd, omdat de echte koffie vrijwel niet meer kon worden ingevoerd en ontzettend duur was. Peekoffie had eigenlijk niets met ‘koffie’ te maken, want het werd gemaakt van geroosterde cichoreiwortels (de wortels van witlof!). Het werd aangeprijsd als ‘vriendelijk voor de portemonnee’.

Of het te drinken was?   ‘Je deed het ermee, want er was niets anders.’

Gisteren zetten we drie bakkies echte koffie, geen surrogaat, want ons luid meezingende publiek verdiende beter.  Ons cijfer? Een 8 min…onze klanten zijn uiterst accuraat als het om de cijfers gaat.