Saartje

‘Jullie passen met jullie serveerwagen en schortjes zo in Saartje’s Keuken’, zegt Inge, de Activiteitenbegeleidster van WZH Hoge Veld.

We lachen, want dat horen we wel vaker.

‘Ja, lach maar, maar ik bedoel onze echte “Saartje’s keuken” hoor’, zegt ze.

Wij kijken haar onbegrijpend aan en dan neemt ze ons mee naar de eerste verdieping, naar Saartje’s keuken. Elke Woensdag is die open en gaan de bewoners er op bezoek. Ze praten over vroeger, ruiken aan producten uit die tijd, vertellen elkaar over de werking van het oude fornuis, voelen aan de oude emaillen pannen en zijn even terug in de tijd.

‘En op de andere afdeling hebben we een oude werkbank met gereedschap, voor de mannen.’

WZH Hoge Veld bestaat dit jaar tien jaar en ter gelegenheid daarvan treden wij op in vijf huiskamers. Het wordt een heerlijke, vrolijke, gekke en ook ontroerende middag. Naderhand laat Inge me één van haar foto’s zien, van twee elkaar grijpende, oude handen.

‘Kijk”, zegt ze. ‘Dit gebeurde toen jullie Het Dorp zongen. mooi hè!’

Van Saartje’s keuken tot de lieve lach van de oneindig betrokken Inge en Marion: dé verbeelding van hoe goed het in een verpleeghuis kan zijn.

(Dank aan Inge voor de foto)