Donderdag speelden we in Zorgcentrum De Bovenberghe in Schoonhoven, bekend om zijn zilverindustrie en het werk van ambachtelijke zilversmeden. Een kleine stad in de Krimpenerwaard, met een eeuwenoud stratenpatroon, een carillon, havens en singels, monumenten en zilverwerkplaatsen en Het Zilvermuseum.
We schreven er een liedje over, op Toon Herman’s 24 Rozen. Een liedje dat ging over de grote Bartholomeuskerk, de Lek, zilveren lepeltjes en zilveren vorkjes en zelfs over Helga van Leur, die er vandaan komt. Een goede poging, dachten we…
Tot ‘Bassie en Adriaan’ opstonden. De muzikale Bas was jarig en zijn maatje (die we voor de lol maar Adriaan noemden) had jarenlang in het Shanty-koor gezongen en had ook een dijk van een stem. En samen, getooid in onze veren, zongen ze Schoonhoven Mooi (De stad waar ik altijd wil wonen). Wat een cadeautje!
En zo werd donderdag een zilveren dag met een gouden randje.
Zingen van hart tot hart 