Een dag vol bloemen

De Zonnebloem Afdeling De Zilk bestaat 50 jaar. Al sinds 1967 zet deze groep vrijwilligers zich in voor mensen met een lichamelijke beperking en dat doen ze op z’n Zilks, actief en betrokken. Tijd voor een mooi verjaardagsfeest in Trefcentrum De Duinpan, met koffie en muziek van De Zingende Koffiemeisjes.

En we vallen met onze Leiderdorpse neuzen pardoes in de bloemen. Ze zijn niet te missen. De straten liggen vol met mozaïeken van hyacintenbloemetjes, de bollenvelden in en om het dorp stralen in kleuren die te mooi zijn om er namen aan te kunnen geven.

Overal bloemen! Bij de ingang van De Duinpan staan twee grote zonnebloemen van ballonnen. Op de revers van de
bestuursleden van de vereniging prijken gehandwerkte zonnebloemen en er staan narcissen in verschillende schakeringen geel op de tafeltjes. En om de diversiteit toch vooral te benadrukken zingen wij over edelweiss en een vaas vol rozen.

Als we later midden in een veld tulpen staan en gefotografeerd worden door een Franse familie uit Strassbourg (‘O la la, les fleurs et la mer sont merveilleux!!!’), dan horen en zien wij in gedachten nog het vrolijke gekwetter en het plezier en enthousiasme van het De Zilkse publiek.

En laten we wel wezen:  zij waren de allermooiste bloemen van de morgen!

De Nationale Dag van de Vrijwilliger

vrijwilliger‘Gaat u mee naar de recreatiezaal, mevrouw de Boer?’

‘Nee hoor, waarom zou ik?’

‘Nou, er is een leuk optreden. De Koffiemeisjes komen zingen!’

‘De koffiemeisjes komen zingen? Moeten die geen koffie zetten dan?’

‘Haha, u bent scherp vandaag! Ja, ze zetten een heerlijk bakkie koffie, maar ze kunnen ook een lekker deuntje zingen en het wordt een heel gezellige boel. Kom lekker mee, dan kunt u het zelf zien!’

‘Nee hoor, het kan niet, want mijn man kan op bezoek komen en dan ben ik er niet.’

‘Ja, dat is waar, maar als uw man komt, dan komt hij ook naar de recreatiezaal hoor, dat heb ik met hem afgesproken.’

‘O, echt? Weet je dat zeker?’

‘Ja, dat weet ik heel zeker. Zullen we gaan?’

Ze rijdt mevrouw de Boer door de lange gang, de lift in, van 3 naar 0, door nog een lange gang, via de hal de recreatiezaal in. Ze ‘parkeert’ mevrouw de Boer op een plekje waar ze niet op de tocht zit, vergewist zich ervan dat ze goed zit zo, loopt terug via de hal, door de lange gang, de lift van 0 naar 3, door de andere gang, naar de huiskamer.

‘Gaat u mee naar de recreatiezaal, mevrouw van Vliet?

‘Nee hoor, geen tijd voor! Ik moet naar de wc!’

De vrijwilliger! Alle hulde!