Soms hangt er een lach aan de dag. We verlieten vanmorgen proestend van het lachen ons dorp, nadat we de teckel van Ilonka met de grootste moeite uit haar netkousen hadden bevrijd.
Wij gingen op bezoek bij de bewoners van Hoge Veld in Den Haag, een woonzorgcentrum dat is gespecialiseerd in zorg bij dementie. Wat een warm, vriendelijk en licht huis! Een prachtige gelegenheid om ons nieuwe programma De Zingende Koffiemeisjes S uit te voeren.
Zingen in de huiskamers, voor kleine groepjes bewoners, is een heel andere ervaring dan in de recreatiezaal voor een groot publiek. Het contact is persoonlijker en emoties zijn voelbaarder. Een uitgestoken hand wordt eerder gepakt, een traan sneller gezien en een meezingende stem beter gehoord.
Een lieve vrouw in een rolstoel, die haar pop wiegt in haar armen en ons geamuseerd gadeslaat, barst uit in lachen als we op z’n onvervalst Amsterdams De Jantjes zingen. “Hahaha, ze zijn nog aangeschoten ook!”
Dementie is een op veel vlakken pijnlijke ziekte. Maar ondanks het verdriet dat onmiskenbaar aanwezig is in deze huizen, is er zeker ook die bevrijdende lach en de niet-vergeten humor. Ook vandaag weer. En misschien doen we dit óók daarom zo graag.
We hebben intens toegeleefd naar dit moment en zien ernaar uit.
Zingen van hart tot hart 